BİR GÖÇ HİKAYESİ -3

Öküz arabasının kırılan tekerleğini tamir etmeye çalışan Süleyman Ahmet, daha yolculuk yeni başlamışken, böyle bir aksilik olacağını bilemezdi. Yarı beline kadar çamur içinde bağırıp çağırıyor etrafına emirler yağdırıyordu.

12 yaşındaki Fevzi ve 15 yaşındaki Süleyman babalarına yardım ediyorlar ama her an yüzlerine inecek bir tokatın tedirginliğini de yaşıyorlardı. Bir saatlik zorlu bir uğraş sonucu tekerleği tamir edip yerine takmayı başardılar ve tekrar yola koyuldular.

Üç günlük yolculuk sonrası bir gece yarısı Trabzon limanına vardılar. Çok yorgundular. Limanın hemen girişindeki virane yapının içine yerleştiler. Öküz arabasındaki bazı yükleri indirdiler. Süleyman Ahmet soğuktan biraz daha korunaklı olduğunu düşündüğü bir köşeye hanımını, ikizlerini ve yedi yaşındaki kızı Naime’yi yerleştirdi.

Herkesi uyuttuktan sonra sırtını duvara yasladı. Tabakasından biraz tütün çıkardı ve bir çırpıda kâğıda sarıverdi. Elindeki baltasının üzerine çuvallardan yastık yaptı ve yattığı yerden sigarasından derin bir duman daha çekti. Yorgun ve küçük yeşil gözleri kapanmıştı bile....

Rüyasında cephede siperde nöbet tutuyor ve uzaklardan tek tük silah sesleri geliyordu. Bir süre sonra silah seslerinin iyice yaklaştığını fark etti. Çocuklar ve hanımı da cephede yanındaydı ve çığlık atıyorlardı. Şaşkındı. Onların ne işleri vardı cephede. Silah sesleri yaklaştıkça hanımının yüzü büyüyor ve yakasına sarılarak onu sarsıyordu.

-Adam kalkkkk!!, adammm uyannn!!

Gözlerini açtığında hanımının iki eli de yakasındaydı.

-Ne yapıyorsun, dedi kısık bir sesle,

-Silahlar atılıyor, dedi hanımı...

Hemen yerinden doğruldu ve herkesi yüklerin en arkasına yerleştirip tekrar duvarın dış tarafına kendini siperledi. Tam o sırada askerlerden kaçan biri Süleyman Ahmet’in yanına attı kendini. Bir yandan da mavzer tüfeğiyle ateş ediyordu. Genç adamı fark etmediği aşikardı. Süleyman Ahmet usulca baltasını kavradı, iyice kaldırdı ve adamın tam kafasının ortasına indiriyordu ki adam son anda kafasını kurtardı baltadan. Balta tüfeğin kabzasına geldi. Silah ikiye bölündü ve kabzası paramparça oldu. Adam kaçmaya çalışırken askerlerden bir kaç kurşun yedi ve olduğu yere yığıldı.

Askerler geldiler. Birisi genç adamın yanına yanaştı,

-Başka kimse var mı?, diye sordu, kalın ve sert bir ses tonuyla. Genç adam elindeki baltayı yere bıraktı,

- Yok efendim. Bu yerde yatan adam geldi sadece. Siz vurmasaydınız ben öldürecektim onu zaten, diye cevap verdi.

-Bizimle karakola geleceksin, dedi asker.

-Efendim, çocuklarım ve hanımım burada. Yalnız kalmasınlar. Zaten söyleyeceklerim bu kadar, diye cevap verdi.

Asker, genç adama biraz daha dikkatli baktıktan sonra çocukları ve hanımını gördü. Bir süre de onlara baktı..

-Tamam, diyerek uzaklaştı.

Bir at arabası geldi. Cesetleri topladı. O gece Trabzon limanında 2 asker şehit düşmüş, 6 eşkıya ise öldürülmüştü. Sonradan öğrendiği kadarıyla bu eşkıyalar aslında kaçakçı imişler. Malları yakalatmışlar. Çatışma bu yüzden çıkmış.

İyi haftalar..