Üç maymun

Çocuklar ölüyor, dünya sessiz. Çocuklar aç kalıyor dünya yine sessiz.

Çocukların öldürüldüğü bir savaş haklı olamaz, kaldı ki haklı bile değiller. Yıllarca zulüm gören onlar değil, yıllarca yaşadıkları topraklarda mülteci olmak zorunda kalan onlar değil. Bir parça ekmeğe bir damla suya muhtaç kalan onlar değil. Dışarı çıktıklarında acaba  bugün bize bir şey olur mu, eve dönebilir miyiz? korkusuyla yaşayan yine onlar değil.

Savaş olacaktı bunun hepimiz farkındaydık. Orda olmasa da başka bir yerde yine patlak  verecektik.

Ama masum insanların öldüğü çocukların katledildiği bir savaşı hayal etmemiştik. Savaşın da bir kuralı bir şerefi olmalı. 

Bu nasıl bir kin nasıl bir nefret ki bir çok ülke bunun yanlış olduğunu, vazgeçmesi gerektiğini söylerken hala devam ettirebiliyor.  Bu insanlık mı kesinlikle değil ki insan olduklarını da düşünmüyorum.

Gözleri hep fazlasında, hep daha ilerisinde insani duygu denen şeyden bir haber. Onları savunan çanak tutanlar onlardan da beter. Bu olanlar onların başlarına gelseydi bu kadar sessiz bu kadar soğukkanlı olabilirler miydi? Konu güç mü, yoksa farklı bir şey mi?

Üç maymunu oynamak kolay, ölen sizin insanınız değil sonuçta.