Kısa bir moladan sonra, sessiz yüreğimi duyan tüm yüreklere selam olsun. Selam olsun, duygular ile dans edip, cümleler altında ıslananlara. Selam olsun, öfkelendiği anda bile, hayatı çılgınlar gibi sevenlere. Selam...

Güneş, her yeri yakıp kavururken, ülkeyi izliyorum sessiz sessiz. O kadar yoğun, o kadar zor ve o kadar çözülmesi gün, gündem yaşıyoruz ki, ne yazacağını, kime, ne sebep ile hak vereceğini, hangi safta duracağını...

Hiç bir insan, Dünyaya kendi isteği ile gelmediği gibi, dünya hayatını kendi istediği gibi çizemiyor, yüreğinin dilediği gibi yaşayamıyor. Olmuyor işte, bir türlü olmuyor işte. Dünyada kiracı olduğumuzu...

Nerede ve ne zaman, bir fotoğraf makinesi objektifi ya da bir kamera görsek, hüzünlü olsak da, huzurlu olsak da, ister istemez, mutluluk kokan, bir tebessüm gelip oturuyor yüzümüze… Acı dolu, keder dolu bir...

Günler, haftalar, aylar ve hatta yıllar ömürden gelip geçerken, insan sadece nefes alıyor. Zaman geçiyor, ancak insan, zamanın ne şekilde aktığını, anlamıyor, anlayamadığı gibi, hiç bir zaman da, düşünmüyor,...

Bu sefer cuma gününü cumartesi gününe bağlayan gece çalındı evimizin, daha doğrusu gönlümüzün kapısı. O gece gelen misafir, geçen yıllar ne şekilde geldi ise o gece de aynı o şekilde geldi....

Mevsim, “Yaza çeyrek var’’ diyor, vakit ise, “Yılın sultanı, köşe başında göründü, az sonra burada olacak’’ deyip, huzurlu bir tebessüm konduruyor çehresine. Kışlık elbiseler,...

Yine, ağzına kadar dolu bir başlık gelip oturdu sayfama. Ne kadar yazarsam yazayım, yüreğimde bitmek bilmeyen cümleler, yine dört nala koşuyor. Kalemim, bir değil, bin yöne kayıyor yine. Kimi zaman aşk diyor, kimi zaman meşk....

Öncelikle, internette okuduğum, boccia ile ilgili bilgi metnini paylaşmak istiyorum. Evet, çok detay var ama, boccia kabaca şöyle bir spor. Oynanma şekli 
Boccede, oyunun hedefi çim bowlingine benzer. Beyaz hedef topu [pallino]...

Bugün, bir düşün içindeyim yine. Hayatı düşünüyorum. Aşkı düşünüyorum. Çay sigara eşliğinde, yazdığım şiirin, yüreğime ne kadar uyduğunu düşünüyorum. Pırıl pırıl...

Geçen hafta pazar akşamı, referandum sonuçlarının açıklanması ile birlikte, Türkiye yeni ve beyaz bir sayfa açtı. Sandıktan çıkan sonuç, açıkçası beni çok fazla şaşırtmadı. ...

Referandum sonucunu, bu sonucun mimarlarını, bu sonuca isyan edenleri de, bu sonuç için, secdeye kapanıp, Allah’a şükür edenleri de, önümüzdeki haftalar içinde, uzun uzun yazanlar olacak. Zira referandum...

Çok çeşitli bir dünyaya doğuyor, bazen kara kışı, bazen koyu bir çaresizliği, bazen tarifi olmayan bir huzur, bazen de, mucize bir mutluluk tattıran bir hayat ile dans ediyor ve olmayanı olmayan bir ülkede nefes alıyoruz....

Üç kelime, ancak uçsuz bucaksız bir başlık, bu başlık. Bu başlığı yazmaya, geçen haftalarda attığım bir twet ile başlayalım. Twet şöyle idi: “Çok laf günahtır. Önce sohbet, sonra gıybet...

Gerçekten de, tarif etmesi çok zor olan bir hayat, bir gündem yaşıyoruz. İlginçtir ki, ölmek için doğuyor, ölüm olmasına rağmen, sürekli yarına, geleceğe dair plan yapıyor, fani dünya için,...

Evet, referandum sürecinde, öncesinde, sonrasında yazılacak çok şey olacak. Nefes bu bedende olduğu sürece, her şeyi yazacağım. Ancak bugün, bir takım nedenlerden ötürü sizden izin isteyip, bir hikaye paylaşıyorum....

Türkiye, tarihinin en sert, en gergin, en sesli, en zor dönemlerinden birini yaşıyor belki de. Ecdadımız, Ulu Önder Mustafa Kemal, onun silah arkadaşları, öncesinde Ertuğrullar, Osmangaziler, Fatihler ve daha niceleri, bugün...

Bana, “bunu yaz, şunu yazma’’ diyip, beni itham edenler, fikrim yüzünden eleştiren, beni sevmeyen olsa da, ben yazacağım. Sevgisizlere rağmen, sevgiyi, aşkı, dostluğu, birliği yazacağım. Görme engellilere rengi...

Yine, yoğun ve çok zor bir dönemden geçiyor benim güzel ülkem. Yine bir kafadan, bin ses çıkıyor. Sosyal medyada gündem olması gereken değil de, bazılarının istedikleri gündem oluyor. Şükür...

Gökkuşağı gibi değil, en özgür,  en hür ve en bağımsız hali ile, gökkuşağında renk olacak insan. Her sese kulak verip, her fikri dinleyip, en sonunda da, “ben böyleyim!” der gibi, kendi fikrini cesurca...

Tarih, nasıl bu kadar etkili bilmiyorum ama bugün gökyüzünden, sağanak sağanak romantizm yağıyor adeta. Şiir yağıyor. Kimi için huzur, kimi için hüzün, kimi için sıcacık bir mutluluk, kimi için...

Bu başlığı, “aynı ama aynı’’ şiirimin kardeşi  olarak görüp, yazmaya başlıyorum. Şiir, bir aşk şiiri olup, son kıtasında da, bize şu mısraları fısıldıyor. “Aynı şehirdeyiz biz seninle Her namaz,...

Bu başlık, yine çok büyük bir heyecan ile düştü yüreğime. “özü çok dolu bir başlık’’ dedim kendi kendime. Zira bu başlık, tek bir anlam taşımıyor kendi özünde. Bakıp...

Bilindiği, izlendiği ve her ortamda konuşulduğu gibi, Türkiye Büyük Millet Meclisi, yeni anayasa mesaisinde. Yüksek sesler, yıllardır değişmeyen, yıllar geçse de değişmeyecek önyargılar, Türkiye’mize...